6. Steaua kirutâ

N-asprãndimu tu tutã lumea
Steaua noastã, ta s-ti-aflãmu
N-ampartsãmu di soi shi-locuri
Sh-fãr’ di tini nã turnãmu!

Cara s-armāneamu-n hoarã
Naca njilã va tsã ftseai
Sh-pisti noi, ‘tselji fãrã steauã,
Naca va s-anyiliceai? Tini, steaua mea…

Di cătu ti cãftãmu ma multu,
Steauã, lunjina ts-u keri,
Di-agiumsimu ta s-nã hãrsimu
Cu lunjina di la tseri!

Nu va ti-aflämu varnãoarã
Pãnã nu va s-anvitsãmu
Ca steaua easti tu noi:
Mashi aradzãli s-lj-adnãmu!