75. Lunâ albâ

Di-analtu pit frândzâ luna-anghiliceaști
Câtâ ‘nghios mutreaști și-ñi mi fuvirseaști
Frati cu câravea iñi fudzi pi-amari
Ma îi dedu ti xeani, bana mea curbani.

Lunâ albâ, lunâ-mșeatâ,
Luñineadzâ calea-aestâ-anvârligheatâ
Geanlu iermu, dip s-anchisi
Câ ti-astringu-n brațâ vrută mași tu isi

Minduieri amari s-alumtâ tu mini
Câ fârâ di tini nu va-ñi hibâ ghini
Di-ñi alepșu cali lai niștiutâ
S-fug ti eta tutâ, s-ñi-alas a mea vrutâ

Fârâ tini bana iasti-anvirinatâ
Fârâ tini feată, fârâ a ta ñiatâ
Va-ñi alas câravea și-‘estâ greauâ cali
Fuviroasi xeani, ti mirăchili-a meali